Dat was me het tripje wel zeg, in dubbo. Gelachen en gehuild. Het was pittig. Het werk opzich, hoe je er wordt behandeld en dubbo zelf, maar ik had het niet willen missen. Ik heb er een andere ik ontdekt, iemand die niet opgeeft en "ziek" thuisblijft. Elke avond na een werkdag van 12 uur ging ik met zo veel voldoening in mijn bed liggen. En natuurlijk mijn mede lotgenoten. Wat hebben we het leuk gehad, een grote familie in het hostel. Ik heb er troost kunnen vinden, veel gelachen op het werk, kunnen klagen en speculeren en niet te vergeten drinken! Maar klaar is klaar, er is bijna geen werk meer (heb de laatste 2 weken 15 uur gewerkt) en de enigste kroeg in dubbo heb ik nu ook wel gezien. 2 maanden was meer dan genoeg, op naar de het volgende avontuur.

Nu mijn volgende stap richting Perth. Ben donderdag geland na een reis van 18 uur. was heavy maar alles is weer vlekkenloos verlopen. (op het feit na dat ik 2x bijna mijn backpack en vergeten). Vrijdag mezelf op een tourtje getrakteerd. Ik zit nu midden in het cultureel centrum van Perth. Veel alternatieve mensen. veel hoge gebouwen en dure winkels.
Het hostel waar ik verblijf, "the old swan barracks" is gigantisch. Over 90 kamers en een chill hal groter dan de hall of fame. Is leuk als je met een groep bent maar om mensen te leren kennen is het wat minder tof.

De eerste avond ben ik meegenomen naar een irisch pub wat erg gezellig was met wat meiden, maar de echte klik was er niet. Dus de laatste dagen vermaak ik me alleen. Ben veel aan het lezen, Harry potter natuurlijk en alles in het Engels dus dat gaat met sprongen vooruit. Omdat ik hier niet echt aansluiting vind, zowel met mensen als met de stad heb ik besloten naar een ander stuk in Perth te gaan, Fremantle (zit nu in Northbridge). Dit schijnt wat rustiger te zijn, hoor van mensen hier dat de het daar leuker vinden. Ik heb snel weer werk nodig dus hoop daar voor 6 weken aan de slag te kunnen en dan hopelijk naar BALI!!!

Thnx voor alle reacties, blijft fijn dat het contact met thuis zo close is.
xxx Tink