Nu even niet op mijn plek..

Opweg naar Melbourne!
Daar gaan we dan. Definitief afscheid van de groep. Iedereen wordt er een beetje onhandig van. Met een uitgeprinte route beschrijving, met 20 kilo op mijn rug en met Arn lopen wij het hostel uit. Raar gevoel, je weet dat dat moment snel komt maar als het er dan is wil je eigenlijk nog wel even blijven.
Met de Manly ferry opweg naar Sydney, daar de trein naar central. Alles verliep vlekkenloos, iets waar we allebei van opkeken. Op het gemakje naar de Greyhound bus waar we 12 uur in zullen zitten. Het is een nacht bus dus dat scheelt weer 1 nacht hostel kosten.
Eenmaal aangekomen heb ik mijn eerste echte domper. Arn gaat verder naar zijn werk en dan sta ik er ineens alleen voor. Ik kon pas 4 uur later inchecken dan gedacht. In Manly had ik alles al geregeld, maar eenmaal daar krijg ik een telefoontje dat het overboekt is. KUT, wat nu?! Na 3 uur in de stress te hebben gezeten, een hoop geschuif en geregel, is er dan toch plek. Ik was kapot. Van alles, de afgelopen dagen waren zo vermoeiend. Ik besloot een uurtje te gaan liggen.

17 uur later werd ik wakker. Zo, die had ik schijnbaar even nodig. Daarna naar benenden gegaan om wat aansluiting te zoeken. Helaas niet gevonden, iedereen in de hostel is erg op zichzelf. Groepjes blijven groepjes, mensen die alleen zijn blijven alleen. Dit gaf me een nog slechter gevoel. Ik ben even de stad ingeweest maar ook daar was niks te beleven. Buiten gerookt en de uren afgeteld waarneer ik het een goede tijd vond om naar bed te gaan. De dag erna heb ik even uitgehuild bij mijn moeder en dit luchte erg op. Ik besloot mijn rugzakje in te pakken en iets leuks te gaan doen. Sealife! Haaien kijken. Op dat moment belde Arn of ik iets aan het doen was en hij mee evt mee kon. Super dagje gehad. In de avond 2 mensen ontmoet maar wederom vroeg naar bed gegaan. De volgende ochtend weer mijn rugzakje ingepakt en 5 uur door melbourne gelopen. Wat een stad, overal is wel iets te doen. Maar ik en Merlbourne, ik weet niet, het klikt gewoon niet. Wel nog een hele leuke avond gehad met wat mensen hier. We zijn met 8e uiteten geweest en daarna de stad in. Chinatown in Melbourne, die zitten echt overal.

Vandaag laatste nachtje hier, dan een pittige busrit van 26 uur naar Byron bay, the arts factory! Het grootste hippie hostel dat er is. Daar ga ik onder andere Dave weer zien en andere mensen van de eerste groep. Daar heb ik super veel zin in. Een ding wat ik nu al heb geleerd, een feestje moet je zelf maken, vind je het ergens niet leuk, volgende plek, net zo lang totdat je bent waar je wil!